Tas Mineke

Mijn zus bracht me een hele stapel grannies gehaakt door een oude dame.

Helaas was er niets meegedaan. Weggooien vinden we jammer.

Dus kwamen de grannies bij mij. Ze hebben een hele tijd naast mijn stoel gelegen, maar door het haken van de dekens,  besloot ik er een stel aan elkaar te haken tot een tas. 

Maar waarmee dan? Hetzelfde garen heb ik niet. Met zwart katoen werd niet mooi. Van een andere dame had een paar beige bolletjes geërfd. 

Zo prachtig retro. Bruin, oranje en beige.

Dus aan de slag. De dame van de Grannies heet Mien. 

We hebben pas afscheid genomen van een vriendin, wiens koosnaampje Mieneke was.

Hier is tas Mieneke. In nagedachtenis voor twee oude dames.

Een granny heb ik uitgehaald om de twee halve te kunnen maken, dat was even spannend, maar met wat strakker aantrekken is het me gelukt. Mien haakte ook best strak. Ik had graag een paar rondjes met haar samengehaakt. Ik hoop dat ze zou kunnen waarderen wat ik met haar grannies heb gedaan.

En misschien maak ik er nog één tas. Of net een wat andere. Tas Mieneke is naar de kleindochter van Mien. Weer een cirkel rond.